“Pompeii’de, daha önce ev ve dükkanların dış cephelerinde görülen siyasi sloganlardan biri, ilk kez bir evin içinde bulunmuştur. Arkeologlar, Pompeii’deki bir evin duvarlarında siyasi yazıtlar keşfettiler. Bu tip yazıtlar, antik kentteki ev ve dükkânların dış duvarlarında, hatta değirmen taşlarında bile oyulup daha sonra kırmızıya (porpora) boyanmış şekilde bulunmaktadır.

Ancak bu kez, bir evin içinde böyle bir yazıtın keşfedilmesi, Pompeii’nin MS 79’daki Vezüv patlamasından önceki günlük yaşamına dair önemli bilgiler sunmaktadır.

Bu önemli keşif, birkaç ay önce focaccia, pesto ve şarap içeren fresklerin bulunduğu bir evden geldi. Bu buluntular, Pompeii’nin merkezindeki yeni kazıların bir parçası olarak Via di Nola boyunca uzanan evlerin ve dükkanların daha iyi korunması amacıyla yapılmıştır. Söz konusu yazıt, Lararium adı verilen bir mekanda bulunmuştur. Lararium, Roma ailesinin kahraman atalarına veya koruyucu ruhlara ibadet ettiği bir yerdi ve aile üyeleri burada günlük ritüeller gerçekleştirirdi. Şimdi ise bu inanılmaz keşif, araştırmacılara yanardağ patlamadan önce bu mekanda gerçekleştirilen son kurbanın ne olduğunu anlama fırsatı sunmaktadır.

Araştırmacılar, zeytin çekirdekleri ve çam kozalağı üzerinde incir ve hurma izleri bulmuşlardır. Çam kozalağı, Lararium çevresindeki ritüellerde sıkça kullanılan bir öğe olarak bilinmektedir. Ritüelin sonunda ise bütün yumurtalar eklenmiş ve tüm bu öğeler kiremitle kapatılmıştır. Sunağın arkasındaki duvarda iki adet alçı yılan ve bazı yılan freskleri bulunmuştur.

Bu evde adı geçen siyasi aday, aedile rolüne aday olan Aulus Rustius Verus’tur. Bu ünvan, kamu işleri, oyunlar, binalar ve yollar gibi konulardan sorumlu olan bir Romalı yetkiliyi ifade etmektedir.”

Rustius Verus, MS 70’li yıllarda şehrin en yüksek makamı olan iki duumviri’den biri olarak tarihçiler tarafından bilinmekteydi. Bu görevi, Giulio Polibio ile birlikte yürütmüştü.

Bir siyasi yazıt evde bulunuyordu ve şu ifade yer alıyordu: “Sizi, Aedile adayı Aulus Rustio Vero’ya oy verme çağrısında bulunuyorum, çünkü bu devlet makamını hak ediyor.”

Bu ev, Rustius Verus’a ait değildi. Muhtemelen bir destekçisi, bir arkadaşı veya belki de azat edilmiş bir kölesi tarafından kullanılıyordu. Ayrıca evde büyük bir fırın bulunuyordu.

Evde bulunan bir fırın, siyasi kampanyalar için olası oy alışverişini akla getiriyor. Bu tam anlamıyla yolsuzluk değil, ancak politikacılar ile fırıncılar arasında stratejik bir işbirliği olabileceğini düşündürmektedir.

Profesör Maria Chiara Scappaticcio, “Aedile’ler ve fırıncılar, yasalara uygun şekilde işbirliği yapmış olabilirler. Rustius Verus’un, hala Aedile olma mücadelesi verirken ve seçim kampanyası sırasında, seçmenlerin temel ihtiyacının ekmeğe dayandığını anlamış olması muhtemeldir, tıpkı Giulio Polibio gibi” şeklinde ifade ediyor.