Bir Molekül Sayesinde Milyonlarca Renk Daha Görüyoruz !

Bilim insanları, petri kabında yetiştirdikleri insan retinası organoidlerinde renk algılama süreçlerini anlamak için yaptıkları araştırmada çığır açan keşiflerde bulundu. PLOS Biology bülteninde yayımlanan makaleye göre, bu organoidlerle elde edilen bilgiler, renk körlüğü, yaşa bağlı görme kaybı gibi hastalıkların daha iyi anlaşılmasına ve tedaviye yönelik yeni yaklaşımların geliştirilmesine olanak tanıyabilir.

Yardımcı biyoloji profesörü Robert Johnston, “Bu retinal organoidler ile birlikte insanlara özgü olan bu özelliği ilk defa inceleme fırsatı bulduk” dedi ve ekledi: “Bu, bizi neyin insan yaptığı ve neyin farklı kıldığıyla ilgili çok büyük bir soru.”

Araştırmada ortaya çıkan en önemli bulgulardan biri, gözdeki koni hücrelerinin kırmızı veya yeşil ışığı algılamada retinoik asit adlı bir molekül tarafından yönlendirildiğiydi. Johnston’un ekibi, organoidlerin gelişim sürecindeki retinoik asit seviyelerinin, yeşil ve kırmızı koni oranlarıyla doğrudan bağlantılı olduğunu keşfetti. Bu bilgi, genlerin nasıl çalıştığını ve renk algılayan özel hücreleri nasıl ürettiğini anlamak açısından önemli bir adım olarak nitelendirildi.

Sarah Hayniak, Duke Üniversitesi’nde çalışan bir makale yazarı ve Johnston’un laboratuvarında doktora öğrencisiyken yürütülen araştırmayı şu şekilde açıkladı: “Organoidlerde yeşil ve kırmızı hücrelerin popülasyonlarını kontrol edebildiğimizden, havuzu daha yeşil veya daha kırmızı olması yönünde bir nevi zorlayabiliyoruz.” Bu durumun, retinoik asidin genlere etkisini çözme yönünde önemli sonuçları olduğu belirtildi.

Araştırma aynı zamanda, genlerin 700 yetişkinin retinasında farklı oranlarda bulunduğunu gösteren bir harita ortaya çıkardı. Yeşil ve kırmızı koni oranlarının insanlarda nasıl değişebildiği, bilim insanlarını şaşırtan önemli bulgulardan biri olarak öne çıktı.

Johnston, gelecekte bu bilgilerin, görme problemleri yaşayan insanlara yardım edilmesinde kullanılabileceğini belirtti ve ekledi: “Bunun için biraz daha zaman gerekecek ancak bu farklı hücre tiplerini oluşturabildiğimizi sadece bilmek bile çok ama çok umut verici.”