Son keşifler, Pasifik Okyanusu’nun altındaki levhanın sıra dışı hareketler sergilediğini gösteriyor. Levha tektoniği, yıllardır Dünya’nın kabuğundaki hareketleri açıklamak için ana teori olmasına rağmen, yeni bulgular teorinin daha fazla incelenmeye ihtiyaç duyduğunu ortaya koyuyor.

Toronto Üniversitesi’nden Russell Pysklywec ve Erkan Gün liderliğindeki araştırma, okyanus tabakalarını katı yapılar olarak görmek yerine, batı Pasifik Okyanusu’ndaki dört plato üzerine odaklanarak, bu alanların uzak kuvvetler tarafından çekilerek zayıflatıldığını iddia ediyor.

Pysklywec, “Teori kesinleşmiş değil ve hala yeni bulgularla karşılaşıyoruz,” diyerek bilimsel anlayışın geliştiğini vurguluyor. Gün ise, “Kıta levhalarında jeolojik deformasyonların kıyı bölgelerinden uzakta olduğunu biliyorduk. Ancak aynı şeyin okyanus levhalarında da olduğunu bilmiyorduk,” diyor.

Bu araştırma, okyanus tabanının sırlarını açığa çıkarmak için yapılan uzun yıllara dayanan çabaları temel alıyor. Marie Tharp’ın 1950’lerdeki önemli çalışmalarından beri, bilim insanları su altı topografyasını incelediler. Tharp’ın haritaları, Orta-Atlantik Sırtı gibi derin hendekler ve dağlarla dolu bir manzara sundu.

Önceki düşüncelerin aksine, çalışma okyanus levhalarının iç bölgelerinin de değişken olduğunu öne sürüyor. Shatsky Yükseltisi, Hess Yükseltisi, Ontong Java Plato ve Manihiki Plato gibi plato verilerini analiz ederek, araştırmacılar Pasifik Okyanusu’nun altındaki dinamik süreçler hakkında yeni bilgiler sunuyorlar.