Kahve sevgimiz, her yıl milyonlarca ton harcanmış kahve posasının israf olmasına neden oluyor. Bilim insanları, onları kullanmanın yolları üzerinde çalıştı ve şimdi listeye eklememiz gereken bir başka yol daha var: eski kahve posalarının, tarımda kullanılan bir herbisit olan bentazonu emdiği gösterildi. Teknoloji geliştirilebilirse, bu hem kahve posası atığını hem de tarım herbisitlerinin doğaya ve çevreye verdiği zararı çözecektir. Brezilya’daki Federal Teknoloji Üniversitesi (UTFPR) ekibinin yaptığı çalışmada, eski kahve posalarındaki karbonun, çinko klorür kullanılarak aktive edildiğinde, bu karbonun bentazonu gidermede %70 verimlilik gösterdiği bulundu. Bilim insanları, eski kahve posalarından elde edilen aktif karbon ile yapılan bu işlem öncesi ve sonrasında bentazonun sıvı içinde çözülmüş haldeki haliyle testler yaptılar ve bunun soğan kök dokuları olan meristemler üzerinde nasıl bir etki yaptığını incelediler.

Bu dokular bitkilerin büyüdüğü noktalardır, bu yüzden bu dokular hasar gördüğünde bir bitkinin gelişimi bozulur.

Araştırmacılar yayınladıkları makalede “Adsorpsiyondan önce, birikinti soğan kök meristemlerinde önemli sitogenotoksisiteye neden oldu,” diye yazmışlardır. “Adsorpsiyondan sonra, oluşturulan birikinti test sistemine toksisiteye neden olmamıştır ve elde edilen sonuçlar damıtılmış suyla kontrolle benzerdir.”

ABD Çevre Koruma Ajansı (EPA) zaten yeraltı suyunda ve içme suyunda potansiyel olarak zararlı bentazon seviyelerine dikkat çekmiştir. Ayrıca, inhalasyon, yutma veya ciltten emilim yoluyla insan sağlığını etkilediği bilinmektedir. Eski kahve posaları ise, suya atılırsa veya çöplüklere gönderilirse çevre için zararlıdır. Ancak, bunların tetiklediği bazı kimyasal reaksiyonların dekontaminasyon süreçlerinde kullanışlı olduğu gösterilmiştir.

Bunlar sadece ön araştırma sonuçları olmasına rağmen, umut vericidirler – kullanılmış kahve posalarından elde edilen karbonun bentazonla kirletilmiş suyu işlemekte etkili olduğunu gösterirler. İlerideki adımlar, burada kullanılan süreçleri daha da geliştirmeyi ve ölçeklendirmeyi içerecektir.

“Araştırma yazarları, “Bu, sağlık ve çevre sorunları olduğundan, bu çalışmanın endüstriyel ve çevresel bağlamda büyük öneme sahiptir. bu materyallerin kontrolsüz kullanımıyla ilgili olarak” diye belirtmişlerdir.

Emici sürecin tam olarak nasıl çalıştığı tam olarak net değil, ancak çalışmanın bulguları bu alanda gelecek araştırmalara da yardımcı olacaktır. Pestiçit kirleticilerini çevreden uzaklaştırmanın birçok olasılığı vardır, ancak hala yapılacak çok iş vardır. “Şu anda yeraltı ve yüzey suyunun kirlenmesi, en acil çevre sorunlarından biridir – bu yüzyılın en büyük zorluğu, su kirliliğini önlemektir” diye yazmışlardır araştırmacılar.